De zijkant van de Semana Santa

In de afgelopen jaren heb ik de heilige week gefotografeerd in Sevilla (2015), Malaga (2016 en 2018) en Alicante (2017). Ik ben katholiek van huize en ken de Roomse feesten van vroeger. Kennelijk heb ik mijn hele leven al iets met het Roomse. De frater van klas 6 adviseerde me naar het Seminarie te gaan maar daartoe werd door mijn ouders anders beslist. Misschien zagen ze al wel aankomen dat mijn gelovigheid zou kunnen gaan wankelen, een vooruitziende blik. Desondanks heeft het geloof -met name de uitingen- me fotografisch altijd wel geïnspireerd tot nader fotografisch onderzoek. In de jaren negentig ging ik op zoek in Bretagne waar gedurende het jaar een flink aantal zogenaamde pardons, plaatselijke processies, werden gehouden. Alhoewel meer spektakel dan werkelijke beleving gold mijn interesse ook de Bloedprocessie in het Belgische Brugge. Een optocht op Hemelvaartsdag met meer dan 5000 figuranten. Deze mensen kwamen bij elkaar in de grote Hallen in Brugge en transformeerden van huisvrouw tot non of als leraar of fabrieksarbeider tot Jezus. Dat legde ik 10 jaar lang vast, dezelfde plek bleek lang boeiend. Ik was er ’s ochtends om een uur of acht en als de optocht om half drie begon ging ik huiswaarts. Het was me juist te doen om de wat er aan vooraf ging. Dat gold eigenlijk bij alle ‘geloofsprojecten’ wel. Niet zozeer de processie of de (katholieke) uiting zelf maar wat er omheen speelde. Vandaar ook dat ik bij de Semana Santa de focus heb gelegd op ‘de zijkant’ ervan.

De tekst bij de expositie in CODA Apeldoorn (2106)

De week vóór Pasen wordt in de Zuid Spaanse provincie Andalusië al sinds de middeleeuwen traditioneel gevierd met talrijke grote processies in vrijwel alle steden. Peter van Tuijl fotografeerde in Sevilla (2014) en Malaga (2015) de boetedoening gedurende deze Goede Week.
Hij richtte zijn camera niet zozeer op de processietaferelen zelf als wel op de dingen die er om heen gebeurden; een mengeling van religie, folklore en feesten. Soms is de toon van de foto’s ernstig, een andere keer enigszins frivool of zelfs met een randje spot.

Het leven van alledag vormt het werkterrein van Peter van Tuijl. Daarbij zoomt hij in op gedrag van mensen, relaties, interacties en de momenten van roering én ontroering. Als je naar zijn werk kijkt, denk je al snel “niets menselijks is ons vreemd”.

puntmutsen en pasos in Sevilla