Al vanaf de midden jaren 80 heb ik een voorliefde voor het maken van een langere serie waarvan sommige aangemerkt kunnen worden als documentaire projecten. Dat zijn dan vaak projecten waaraan ik gedurende een langere periode aan werk met meer studie vooraf. Dus in recent werk en in het archief tref je veelal seriematig werk en op deze pagina toon ik enkele recente én oudere projecten. Thans werk ik aan twee nieuwe projecten namelijk Infrastructuur in Ruhrsteden en Josh, beeldend kunstenaar.
HUIS en HABITAT
Huis & Habitat is voor mij in de afgelopen jaren een belangrijk project geweest. Belangrijk vanwege de veelvuldige en warme contacten met Pieter, ‘de man waarom het draaide’. Gedurende een kleine vier jaar bezocht ik Pieter, een kunstenaar/kluizenaar en in zijn kielzog Willypeter. Uit de ontmoetingen en gesprekken is een boek ontstaan waarin het leven leven van deze pure mannen wordt geschetst door woord en beeld.
In gesprek met Pieter
“Mijn moeder overleed in 1989. Toen was ik moederziel alleen. Mijn oudste broer heeft er voor gezorgd dat ik in de boerderij kan blijven wonen, tot mijn dood. Het schilderijtje van mijn moeder maakte ik toen ik op de kunstacademie zat in Arnhem. Ik weet nog wel, ze vond het heel mooi en het hangt nog altijd in de slaapkamer van mijn vader en moeder. Nu leg ik daar wel boeken en tijdschriften neer. Ik kan ze anders niet meer kwijt. Ik koop ze allemaal tweedehands, ook krijg ik er veel van mensen die ik op de trödelmarkt tegenkom in Duitsland. Als ik de boeken gelezen heb geef ik ze ook weer weg. Zo blijft alles in stand. Zo gaat het ook met de kunst. De kunst blijft altijd, het wordt altijd doorgegeven. Daarom ben ik kunstenaar, denk ik.”
Ga voor verdere informatie van het project HUIS en HABITAT rechtstreeks naar de desbetreffende website van HUIS en HABITAT.
IN BETWEEN
In dit project draait het om mensen in termen van herinneringen en verwachtingen. Het betreft ouderen waarvan ik bijzondere herinneringen en verwachtingen wil vastleggen. De andere invalshoek gaat over personen die tijdens hun leven een ernstige situatie hebben meegemaakt waardoor hun leven plotsklap sterk is veranderd. Dat kan fysiek zijn maar ook op het mentale vlak. Meer …
van A naar W
Ik werk graag aan wat langer lopende fotoprojecten. Projecten waarin de mens centraal staat. De focus ligt op het dagelijkse leven van mensen die gewoon -en daarom bijzonder- zijn. Meer …
MARXLOH
Een redelijk recent project [2014-2016] gaat over Marxloh, een voorstad van Duisburg met twee gezichten. Het verdwijnen van een belangrijk deel van de staalindustrie heeft in de afgelopen jaren grote werkeloosheid en verpaupering als gevolg gehad. De opkomende bruidsmarkt is bloeiend en legt Marxloh geen windeieren. Op loopafstand van de kerk heeft de grootste moskee van Duitsland een plek gekregen en van de no-go-area van een aantal jaren geleden zijn nauwelijks nog sporen aan te treffen. De ambiguïteit van Marxloh. Meer ….
New York public
In New York maakte ik in 10 dagen ongeveer 8000 foto’s. Daarvan is pakweg 10% overgebleven, nog heel veel. Een selectie over New York schiet bijna altijd te kort. Teveel is niet goed, te divers is niet goed maar er is zoveel te zien. Als straatfotograaf is het te vergelijken met de 5-jarige die mag rondneuzen en kiezen in een ruim gesorteerde speelgoedwinkel.
New York, een stad waar in elke tel het hart van de wereld lijkt te kloppen, niet zacht als van een uitgeslapen mens maar pompend als van een loper die zojuist gefinisht is na de marathon. Het pompend hart, steeds maar meer mensen voortstuwend door de aderen van de stad, die straten heten. Een metropool waar shopping booming is, waar het modebeeld van de nieuwe wereld op straat voor het grijpen ligt, een stad waar de handel en wandel van ‘het slijk van de aarde’ niet enkel in Wallstreet zichtbaar is. Een stad die door mensen, verkeer en gebouwen bruist en briest. Alhoewel, ter hoogte van de 88e straat is het aanmerkelijk rustiger. Maar schijn bedriegt, ondanks de rust doet de 24-uurs-economie zich ook daar gelden. De shops die dag en nacht open zijn, de mensen die huiswaarts keren of juist naar hun werk gaan, soms voor de tweede keer in hetzelfde etmaal. Meer …
de zijkant van de SEMANA SANTA
In de afgelopen jaren heb ik de heilige week gefotografeerd in Sevilla, Malaga en Alicante. Ik ben katholiek van huize en ken de Roomse feesten van vroeger. Ook in de jaren negentig ging ik hiernaar fotografisch op zoek in Bretange waar gedurende het jaar een flink aantal zogenaamde pardons, plaatselijke processies, werden gehouden. Alhoewel meer spektakel dan werkelijke beleving gold mijn interesse ook de Bloedprocessie in het Belgische Bruge. Een optocht op Hemelvaartsdag met meer dan 5000 figuranten. Deze mensen kwamen bij elkaar in de grote Hallen in Brugge en transformeerden van huisvrouw tot non of als leraar of fabrieksarbeider tot Jezus. Dat legde ik 10 jaar lang vast, dezelfde plek bleek lang boeiend. Ik was er ’s ochtends om een uur of acht en als de optocht om half drie begon ging ik huiswaarts. Het was me juist te doen om de wat er aan vooraf ging. Dat gold eigenlijk bij al deze projecten wel. Niet zozeer de processie of de (katholieke) uiting zelf maar wat er omheen speelde. Vandaar ook dat ik bij de Semana Santa de focus heb gelegd op de ‘zijkant’ ervan. Kijk verder voor een fotografische impressie.
Jan en Anton
Zowel Jan, de oudste van de twee, als Anton zijn ongetrouwd en hebben hun hele leven naast elkaar gewoond. Jan woonde tot voor een paar jaar terug nog zelfstandig maar nu heeft hij een plekje in het verzorgingshuis. Anton is in 2019 op 78-jarige leeftijd plotseling overleden. In de periode van 2014 tot 2016 liep ik regelmatig bij Anton binnen om een praatje te maken en wat foto’s van hem te maken. Meer …
HONGARIJE, mag ik u fotograferen
In 2011 maakte ik het boekje met foto’s die gemaakt zijn in de periode 1983 -1991 in Hongarije. Ik was fan van de fotografie van de toen jonge fotograaf Hans van der Meer die vele maanden in het jaar doorbracht in Budapest waar hij straatfoto’s maakte. Veel van zijn foto’s brachten een glimlach op mijn gezicht, en ongetwijfeld op vele de gezichten van vele anderen. Het was een soort van road-trip-fotografie die ik zelf ook graag maakte. Meer …
DE RUPELSTREEK
Een van de eerste projecten was in de buurt van Antwerpen. Gedurende enkele jaren (1983-1986) fotografeerde ik dorpen in de Rupelstreek bij de rivieren de Rupel en de Schelde. Vooral in de gemeenten Boom, Niel, Rumst en Terhagen als kleinste dorp in die streek. Meer ….